بررسي تاثير آوای قرآن كريم بر پاسخ های فيزيولوژيك نوزادان نارس بستری در بخش

مراقبت های ويژه

مريم كشاورز، نرگس اسكندری،  فرشته جهدی، حسن عشايری، فاطمه حسينی، مجيد كلانی

 

با وجود پيش رفت هاي چشم گير در پزشكي و افزايش ميزان بقا در نوزادان نارس، اين نوزادان هم چنان از رشد غير طبيعي و نقايص عصبي رنج مي برند. بر اساس نظريات موجود، مراقبت هاي حمايتي بر رشد و تكامل و عمل كرد عصبي-رفتاري نوزادان نارس موثر بوده و به وسيله انواع خاصي از تحريكات فراهم مي گردد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير آواي قرآن كريم بر پاسخ هاي فيزيولوژيك نوزادان نارس طراحي گرديد.
مواد و روش ها: در اين كارآزمائي باليني كه در مرداد و شهريور سال 1388 و به صورت دو سوكور انجام گرفت، تعداد 120 نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان شهيد اكبرآبادي تهران، كه شرايط شركت در مطالعه را داشتند، به روش تخصيص تصادفي در يكي از دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفته و از نظر 3 متغير تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و اشباع اكسيژن شرياني بررسي شدند. آواي قرآن كريم شامل آيات 23-7 سوره ي يوسف با صداي استاد شحات محمد انور بود كه با بلندي صداي 60-50 دسي بل، در شيفت كاري صبح و به مدت 20 دقيقه با استفاده از گوشي براي نوزادان گروه مداخله، پخش گرديد. پاسخ هاي فيزيولوژيك نوزادان در دو گروه از 10 دقيقه قبل از شروع مداخله تا 10 دقيقه بعد از اتمام مداخله، به طور مداوم توسط مونيتور كنترل گرديد و از مقادير ثبت شده در دقايق بلافاصله قبل از مداخله و 10،20،30 دقيقه بعد از شروع مداخله، جهت مقايسه استفاده شد.
يافته ها: در گروه آواي قرآن كريم در پايان مداخله، ميانگين تعداد تنفس و تعداد ضربان قلب كاهش معني دار و درصد اشباع اكسيژن شرياني افزايش معني داري نسبت به سطح پايه داشت و اين تغييرات حتي تا 10 دقيقه پس از اتمام مداخله نيز ادامه داشت (001/0P<). در مقايسه ميانگين اختلاف 3 متغير نام برده در پايان مداخله و تا 10 دقيقه پس از اتمام مداخله، بين دو گروه، تفاوت معني داري وجود داشت (001/0P<).
نتيجه گيري: از آن جا كه آواي قرآن كريم بر افزايش درصد اشباع اكسيژن و كاهش تعداد تنفس و ضربان قلب در نوزادان نارس، تاثير معني دار و پايدار داشته است، مي توان از اين آواي عرفاني، به عنوان يك مراقبت حمايتي، در جهت كمك به بهبود وضعيت فيزيولوژيك نوزادان نارس، استفاده نمود.